Vivo X300 Pro cameratest in Cyprus - Deel 1: Is de Zeiss teleconverter het echt waard?

Dit jaar was Vivo er snel bij om de X300 Pro naar Europa te brengen, kort na de lancering in China. Of u nu kiest voor het Europese model met het nadeel van de kleinere batterij beschikbaar op Amazon DE en Amazon US), een geïmporteerd wereldwijd modelof de goedkopere Chinese versie met de typische beperkingen zoals ontbrekende eSim-ondersteuning, één ding is duidelijk: met zijn Zeiss-vlaggenschipcamera ontwikkelt Vivo zich steeds meer van een nakomertje tot een echt aantrekkelijk alternatief voor de Samsungs en Apples van de wereld.

Dankzij de wereldwijde release van OriginOS kan de software van Vivo de concurrentie nu gemakkelijk bijbenen.

Dit is geen volledige Notebookcheck-beoordeling van de Vivo X300 Pro - er is er al één al in voorbereiding. In plaats daarvan gaat dit verslag over mijn ervaringen met de camera tijdens een reis naar Cyprus op basis van een door Vivo geleverd evaluatie-exemplaar, inclusief de cameragreep en de Zeiss teleconverter.

Aan boord was ook mijn huidige dagelijkse chauffeur, de Vivo X200 Ultra uit China, de wereldwijde Vivo X100 Proen de Samsung Galaxy S23 Ultra. De Galaxy S23 Ultra is mijn laatste Samsung telefoon, die nog was uitgerust met een echte 10x zoom, zij het met een relatief kleine 1/3,52-inch sensor.

In deel 2 van deze test ben ik vooral geïnteresseerd in hoe goed de Vivo X300 Pro met de 2,35x Zeiss teleconverter en equivalente brandpuntsafstand van 200 mm zich kan onderscheiden van de 230 mm Samsung telefoto en hoe het nieuwe vlaggenschip van Vivo presteert in vergelijking met zijn voorgangers.

Voor mij persoonlijk is de grootste kritiek op de Vivo vlaggenschepen van de afgelopen jaren de inconsistente aard van de cameraknop. De Vivo X100 Pro heeft er geen; in plaats daarvan kunt u een dubbelklik op de volume omlaag-knop instellen als de snelkoppeling voor het starten van de camera, wat tot de nieuwe OriginOS 6-update maar in zo'n 50% van de gevallen werkt.

Ik kan niet genoeg benadrukken hoeveel snapshots ik de afgelopen jaren heb gemist door problemen met deze snelkoppeling, of ik nu naar muziek luister of dat de snelkoppeling gewoon niet werkt om, vaak, volledig willekeurige redenen.

De dubbelklik op de aan/uit-knop op de Galaxy S23 Ultra werkt daarentegen tot op de dag van vandaag uiterst betrouwbaar.

De Vivo X300 Pro heeft een nieuwe sneltoets, maar helaas niet de speciale cameratoets van de Vivo X200 Ultra rechtsonder (vanaf de voorkant gezien). Tot nu toe was dit de meest betrouwbare en praktische manier om de camera te starten en te activeren.

Helaas voelt de sneltoets van de X300 Pro als een stap terug in vergelijking, omdat hij aan de verkeerde kant zit. U moet de Vivo X300 Pro in liggende modus gebruiken, 180° gedraaid, als u de knop met de wijsvinger van uw rechterhand wilt indrukken.

Dit is niet alleen onlogisch en onpraktisch in vergelijking met de meeste andere smartphones, maar het heeft ook als nadeel dat u vaak onbedoeld de volume omhoog/omlaag knop of de aan/uit-knop aan de andere kant indrukt, omdat u deze met de duim van uw rechterhand aanraakt of terwijl u de Vivo X300 Pro op een railing stabiliseert tijdens het maken van foto's.

Dit leidt soms tot ongewenste acties, zoals snelkoppelingen die zijn geconfigureerd voor de volume omhoog-knop, het starten van Gemini of het oproepen van het afsluitdialoogvenster.

Er is nog een ander argument te bedenken tegen de positionering van de snelknop van de Vivo X300 Pro als sluitertoets aan de linkerkant. Als u de optionele cameragrip met de tweetraps cameraknop wilt gebruiken, moet u de Vivo X300 Pro weer omdraaien - niet erg consequent.

Er is maar één zinnige oplossing voor een smartphone die als vlaggenschip van de camera wordt aangeprezen: een speciale cameraknop rechtsonder, zoals bij Sony, Oppo, Apple en de Vivo X200 Ultra.

Naar mijn mening is het feit dat Vivo geen speciale cameratoets op de X300 Pro heeft, in tegenstelling tot Oppo op de Zoek X9 Proeen grote tekortkoming is als u de telefoon voornamelijk in liggende modus wilt gebruiken om foto's te maken.

Ik had dit feit al eerder vermeld in mijn cameratest van de Oppo Find X9 Pro een paar weken geleden: Vivo heeft op dit moment de betere uitvoering als het gaat om teleconverters, voornamelijk vanwege het feit dat de bajonet van de lens altijd vastgeschroefd kan blijven.

Dit betekent dat de andere twee camera's niet volledig bedekt zijn, en dat de 2,35x teleconverter veel sneller gebruikt kan worden.

Net als bij Oppo is de sluiter ook bij Vivo niet helemaal probleemloos, omdat het verwijderen met één hand (de sluiter indrukken en tegelijkertijd de lens draaien) niet altijd lukt, en hij soms een beetje hangt.

Vivo is Oppo ook een stap voor als het op software aankomt. Automatische detectie van de Zeiss lens is niet mogelijk door het ontbreken van een elektronische verbinding, maar in tegenstelling tot de Find X9 Pro hoeft u bij de X300 Pro geen aparte modus meer te selecteren.

Indien geactiveerd in de instellingen, is er in bijna alle modi een teleconvertersymbool beschikbaar om snel naar deze modus over te schakelen. Door nogmaals op het lenspictogram te tikken, worden de standaard brandpuntsafstanden opnieuw geactiveerd.

Ik hoop dat Vivo (en Oppo) in de toekomst het markeren van foto's en video's die met teleconverter zijn gemaakt in de album app zullen ondersteunen. Op dit moment moet u trucjes zoals minimaal verschillende brandpuntsafstanden gebruiken om foto's met een lens te kunnen onderscheiden van foto's zonder teleconverter in het fotoalbum.

Als u toch een aparte modus of een pictogram voor de teleconverter moet activeren, zou de app dit nu eigenlijk moeten kunnen bijhouden en dienovereenkomstig in het album moeten kunnen weergeven.

In de volgende voorbeelden staan vergelijkingen met en zonder teleconverter, meestal bij brandpuntsafstanden van 200 mm of 400 mm.

Ik probeer langere bereiken te vermijden, omdat anders vooral de AI het resultaat zou bepalen. Zelfs op 400 mm zonder de lens kunt u zien hoe details zoals kattenharen verdwijnen en worden gecompenseerd door oververscherping.

Het natuurlijke bokeh-effect bij de optische opname van 200 mm is ook erg mooi, vooral duidelijk zichtbaar op het tapijt waarop de kat ligt.

De digitale zoom van de 85 mm foto is daarentegen consistent scherp. Er kan dus duidelijk worden gesteld dat in het bereik tot ongeveer 17x zoom met weinig beweging in het beeld en bij voldoende licht, de teleconverter veel natuurlijkheid brengt.

Bij mensen - niet per se mijn onderwerpkeuze - is het verschil ook duidelijk zichtbaar bij daglicht.

In het voorbeeld hieronder zijn niet alleen de details in het gezicht van de persoon aan de telefoon duidelijker herkenbaar, maar behoudt de muur van het huis op de achtergrond ook zijn structuur bij een brandpuntsafstand van 400 mm equivalent alleen met de teleconverter.

Individuele elementen zijn hier nog vaag herkenbaar met het hulpstuk, maar dat is niet het geval met puur digitale zoom.