Volharding reist in oude megabreccia op zoek naar de vroegste geheimen van Mars

Perseverance is doorgegaan met haar verkenningstocht voorbij de rand van de Jezero krater. Het heeft onlangs de Soroya-rug verkend en verkent nu een locatie die Scotiafjellet heet. Dit gebied bevat rotsen - niet zomaar rotsen, maar rotsen waarvan wetenschappers denken dat ze gevormd zijn door oude inslagen van asteroïden.

Men vermoedt dat het terrein megabreccia is. Megabreccia is een soort rotsformatie waarbij veel grote gebroken rotsfragmenten in een chaotisch mengsel bij elkaar worden gestort. Sommige van de grote brokken rots zijn waarschijnlijk afkomstig van de Isidis-inslag.

De Isidis-inslag is een inslag van een asteroïde op Mars die miljarden jaren geleden plaatsvond. Door deze inslag ontstond het Isidis-bekken, een krater met een diameter van 1.200 mijl (∼1.930 km). De grootte van dit bekken maakt het tot het op twee na grootste inslagbekken van Mars.

Het Isidis-bekken ligt net ten oosten van de Jezero-krater. Bij Jezero heeft Perseverance delta- en vulkanische afzettingen gevonden die stukken vroege Martiaanse korst voorstellen. Als de wetenschappers echter gelijk hebben over de rotsen bij Scotiafjellet, dan hebben ze waarschijnlijk iets gevonden dat ouder is dan die delta- en vulkanische afzettingen.

Deze mogelijke megabreccia bij Scotiafjellet zou materiaal van diep in de korst van Mars kunnen bevatten. Onderzoek naar deze gesteenten en hun samenstelling zou meer informatie kunnen opleveren over hoeveel water er op Mars aanwezig was. Als wetenschappers kunnen bepalen hoeveel water er aanwezig was, dan kunnen ze de mogelijkheid van vroeger leven op de planeet inschatten. Want hoe meer water er was, hoe groter de kans is dat de Rode Planeet leven heeft kunnen voortbrengen.