Zimablade, de Raspberry Pi-concurrent besproken: Een thuisserver voor iedereen die nu nog lichter en kleiner is

De Zimablade is nu nog kleiner en compacter dan de Zimaboard met een ontwerp dat doet denken aan een oude audiocassette door zijn vorm en algehele uiterlijk. Het is natuurlijk stijlvoller en doet bijna denken aan Cyberpunk. Wat de behuizing betreft, is de Raspberry Pi slechts een fractie kleiner.

Een zoektocht naar de metalen vinnen van de Zimaboard zal tevergeefs zijn. De donkere aluminium onderkant is waar de passief gekoelde CPU zit. Deze wordt verbonden door thermische pasta die de warmte via het metaal afvoert. De bovenkant en zijkanten van de behuizing bestaan daarentegen uit plastic. De bovenkant is bijna volledig transparant en laat een kijkje in de binnenkant toe. Hier ziet u voornamelijk de RAM-sleuf, waarin een enkele DDR3 RAM-module van maximaal 16 GB kan worden geplaatst. In onze verpakking vonden we een RAM-module van 8 GB die we vervolgens hebben geïnstalleerd.

Het zwarte plastic dat de poortkant bedekt, is gemakkelijk te verwijderen omdat er alleen sleuven in zitten. Daaronder zitten de schroeven waarmee de behuizing wordt vastgezet. Een rode voedings-LED geeft de netaansluiting aan, maar zit onder het bord. Dit betekent dat u er vanaf de zijkant onder moet kijken om te zien of de Blade is ingeschakeld.

In tegenstelling tot de Zimaboard, heeft de Zimablade geen gesoldeerd onboard RAM meer. Een extra RAM-module zal moeten worden gekocht of op een andere manier worden vastgezet, tenzij u er toevallig een hebt liggen. Aan de andere kant is dit flexibeler dan het zustermodel of zelfs de Raspberry Pi. Er kan tot 16 GB DDR3 worden geïnstalleerd in de SODIMM-sleuf. Er is nog steeds geen aan/uit-schakelaar of reset-schakelaar.

In principe zijn er twee versies van de ZimaBlade, maar ze verschillen alleen wat betreft de processor.

De kleinere Zimablade 3760 heeft gekozen voor de twee-coreIntel Celeron N3350- tot nu toe goed. De duurdere Zimablade 7700 heeft volgens IceWhale een "Intel Celeron E3950/J3455" met vier kernen. We hebben echter te maken met twee verschillende CPU's, de Intel Atom E3950 en deIntel Celeron J3455(geïnstalleerd in onze machine).

Welke van de twee CPU's gemonteerd is, staat niet op de verpakking en ook niet op de behuizing van de Zimablade, maar ze verschillen allebei van elkaar: In turbomodus kan de Celeron 300 MHz sneller draaien, maar de Atom ondersteunt ECC (foutcorrectie voor het geheugen) en heeft de marginaal betere iGPU. Tot slot zijn beide CPU's echter al meer dan twee jaar oud (2016) en is de snelheidswinst ten opzichte van de Zimaboard vrij bescheiden. Dit maakt de Zimablade geen bliksemsnelle AAA gaming PC, maar meer een zuinige, passief gekoelde en dus stille server. Of ook een stille, retro gaming mini-PC of gewoon een stille, mini-size kantoor-PC.

Net als bij de voorganger is de beslissing van IceWhale om geen Y-kabel voor beide SATA-poorten mee te leveren vervelend. Dit is nodig om beide SATA-poorten te kunnen gebruiken, omdat ze een voedingsaansluiting delen. Met de meegeleverde, standaard SATA-kabel is slechts één van de twee SATA-poorten bruikbaar. De fabrikant vraagt 10 US dollar extra voor zijn Y-kabel.

In vergelijking met de Zimaboard, verliest de Zimablade één van de twee Gigabit ethernetpoorten van het origineel. De Blade kan daarom alleen als router gebruikt worden via een extra PCIe netwerkkaart.

De voeding wordt nu geleverd via USB-C in plaats van via de pen van het stopcontact. Volgens de handleiding moet de PSU minstens 45 watt ondersteunen (originele PSU = 36 watt) en deze voedt niet alleen de Blade zelf, maar ook beide SATA-poorten en het PCIe-slot. We hebben een USB-C hub met PowerDelivery passthrough aangesloten en konden de hub opstarten vanaf de USB-stick en Proxmox installeren. Een tweede USB-A poort moest worden verwisseld vanwege de verminderde beschikbare ruimte.

Een blijvend hoogtepunt is natuurlijk de PCIe-poort (2.0, 4 lanes), zelfs de Raspberry Pi 5 heeft geen 4 lanes. Alle soorten uitbreidingskaarten kunnen gebruikt worden - zelfs GPU's. Helaas heeft de Zimablade hetzelfde probleem geërfd als de Zimaboard, omdat kaarten met sleufdeksels niet geïnstalleerd kunnen worden, omdat de deksels en de behuizing niet passen qua grootte. Om deze reden moet de cover omslachtig gedemonteerd worden. IceWhale stuurde ons een aantal kaarten zonder gleufdeksel, maar bij de andere kaarten moesten we de platen zelf verwijderen (2 schroeven).

Daarnaast is het ook jammer dat de sleuf zo stijf is en dat uitbreidingskaarten er aan de zijkant uitsteken. Het zou praktischer zijn geweest om een flexibele verbindingskabel te gebruiken, zodat de kaarten ook aan de zijkanten of onder de Blade (bijv. in de behuizing) geplaatst hadden kunnen worden.

Net als zijn voorganger is de Zimablade echter vooral geschikt voor beginners, omdat het eenvoudige, op Linux gebaseerde besturingssysteem CasaOS al voorgeïnstalleerd is. Dit betekent dat het een fluitje van een cent is om de Blade aan te sluiten op uw eigen router via een netwerkkabel en vervolgens een PC of MAC te gebruiken om toegang te krijgen tot CasaOS via de browser. U hebt dan een zeer eenvoudige UI waarmee u duidelijk informatie kunt bekijken en apps kunt installeren. Dit laatste is vooral gemakkelijk omdat ze als containers georganiseerd zijn. De geïntegreerde app-catalogus is momenteel niet erg uitgebreid, maar de belangrijkste en bekendste apps zoals Jellyfin, Plex, HomeAssistant, Adguard, Pihole, Unraid en meer, zijn al beschikbaar. Verder is het vrij ongecompliceerd om uw eigen container-apps te integreren. Door op de app te klikken wordt deze geïnstalleerd. De app verschijnt dan op de hoofdpagina waar hij met één klik kan worden opgestart, waarna CasaOS voor het beheer en de operationele kant zorgt.

Iedereen die de browser niet wil gebruiken om de Zimablade te bedienen, maar het apparaat liever als een desktop PC wil gebruiken, kan dat doen met de voorgeïnstalleerde desktopversie van CasaOS. Net als de browser is het erg eenvoudig te bedienen, net als de mogelijke gebruiksmogelijkheden. Als alternatief kunt u eenvoudig Ubuntu, Mint of andere distributies installeren.

De Zimablade is zeer eenvoudig te bedienen, maar het is geen alles-in-één oplossing. Afhankelijk van het project of de gewenste use case, zullen extra componenten nodig zijn of zult u een specifieke set van IceWhale moeten kopen, bijvoorbeeld de Zimablade NAS set. Naast de "grote" ZimaBlade krijgt u 16 GB RAM, een voedingsadapter, een MiniDP naar HDMI-adapter, verschillende kabels en een kale NAS-kast waarin twee 3,5 inch HDD's en de Blade passen. Maar zelfs hier zult u extra geheugenkaarten moeten aanschaffen. Daar staat tegenover dat het systeem aanzienlijk flexibeler en goedkoper is dan een kant-en-klaar NAS-systeem.

Bij stationair draaien verwarmt de bovenkant slechts tot 30 °C en de warmtegeleidende onderkant tot 35 °C.

Wanneer de CPU zwaar belast wordt, zoals bij het decoderen van H.264 video's (Big Buck Bunny), warmt de CPU op tot meer dan 80 °C. Dit resulteert in een stijging van de oppervlaktetemperaturen, vooral op de zwarte, warmtegeleidende aluminium achterkant. Dit resulteert in een stijging van de oppervlaktetemperaturen, vooral op de zwarte, warmtegeleidende aluminium achterkant. Wij hebben 60 °C en meer gemeten en dat is te heet om het apparaat nog vast te kunnen houden. Om deze reden moet u opletten waar de Zimablade zich bevindt. Als u een lange film bekijkt die gedecodeerd moet worden, kan de Zimablade erg heet worden.

Op dit moment geeft IceWhale alleen prijzen in US dollars. Naast de twee basisversies van het bord, die 64 US dollar (Zimablade 3760) en 96 US dollar (Zimablade 7700) kosten, verkoopt IceWhale de Blades ook als bundels, die ook bekend staan als "kits". De schermafbeelding hieronder laat ze allemaal zien.

Op dit moment is de crowdfunding campagne op Crowdsupplynog steeds actief. Daarna kunt u de Zimablade kopen op hun officiële website.