Starling repliceert spectrogram afbeelding, demonstreert audio-gebaseerde gegevensoverdracht

Met behulp van een hoge-resolutie 192kHz/32-bit ultrasone opnameopstelling met Sonorous S04 stereomicrofoons en een Zoom F3 veldrecorder, documenteerde audio-onderzoeker en YouTuber Ben een Europese spreeuw die een synthetische spectrogrammatekening reproduceerde via vocale mimicry. Het originele geluidsbestand - een audioweergave van een vogelsilhouet - werd gegenereerd in een spectrale synthesizer en herhaaldelijk afgespeeld in de buurt van de vogel. Dagen later, tijdens de spectrogramanalyse van de zang van de spreeuw, verscheen hetzelfde beeld opnieuw in zijn stemuitvoer. De nagemaakte golfvorm behield zijn structuur over het hele 4000Hz-bereik, met toonhoogtevariatie onder de 60Hz - genoeg om het als een nauwkeurige replicatie van ruwweg 176 kilobytes aan audiogegevens te beschouwen.

In tegenstelling tot papegaaien gebruiken spreeuwen een syrinx met onafhankelijke spiercontrole over de luchtstroom uit beide longen, waardoor geavanceerde amplitude- en frequentiemodulatie mogelijk is. Met dit biologische equivalent van tweekanaals FM-synthese kunnen ze niet alleen toonhoogte en ritme repliceren, maar ook galm en omhullende van synthetische en mechanische geluiden. Bens gebruik van ultrasone analyse maakte vertraagd afspelen mogelijk zonder kwaliteitsverlies, waardoor gemoduleerde lagen zichtbaar werden die het menselijk gehoor ver te boven gingen.

Hoewel dit experiment niet praktisch is voor gegevensopslag, betekent het wel een conceptuele doorbraak in de bioakoestiek: het laat zien dat op golfvormen gebaseerde gegevens gecodeerd, opgeslagen en opnieuw uitgezonden kunnen worden door een levend organisme. Nu open instrumenten zoals BirdNET-Pi en hoogwaardige ultrasone apparatuur binnen het bereik van hobbyisten liggen, vervaagt dit project de grens tussen biologie, akoestische techniek en experimentele gegevensoverdracht.