Netflix en doden: van zachte rillingen tot woest geschreeuw

Bij horror draait alles om opbouw. En dit ook.
Of u nu een jump-scare junkie bent of zich gewoon vaag ongemakkelijk wilt voelen voor u naar bed gaat, met deze weekend horror binge zit u goed. Vijf films, op een rij van psychologisch griezelig tot echt om je rot te schreeuwen. Begin zacht, eindig woest.

Elke film brengt iets anders op tafel - isolatie, folklore, vloeken, paranoia, pure angst - en tegen de tijd dat u zondagavond aankomt, zult u ofwel de sloten dubbel controleren of meezingen met iets wat u niet zou moeten doen.

Klaar? Laten we op play drukken.

1) Zijn huis

Vrijdagavond angsten met emotionele tanden

Deze houdt u voor de gek. Begint als een vluchtelingendrama, maar kruipt uiteindelijk onder uw huid met iets veel gemeners. Bol en Rial zijn Soedanese asielzoekers die zich proberen te vestigen in een grimmig Brits stadje. Wat ze niet weten is dat de geesten uit hun verleden niet zijn achtergebleven. Ze zijn ook hierheen verhuisd.

Het huis dat ze krijgen is een afbrokkelende betonnen horrorshow. Gaten in de muren. Gefluister in het donker. En niet van het vriendelijke soort. Er is hier een trauma, verpakt in folklore; een apeth, om precies te zijn; en het geeft niets om uw legale status. Het wil betaling.

Het is emotioneel, zeker, maar niet zachtaardig. De angst sluipt er zijdelings in. U zult zitten wachten tot er iets gebeurt... en dan meteen spijt hebben dat dat gebeurd is.

Waarom eerst: Het is gespannen, bedachtzaam en verontrustend; een solide opener voordat het allemaal nog erger wordt.

Opmerkingen over de inhoud: oorlogstrauma, verlies van kinderen, verdriet, schrikaanvallen, sluipende angst.

2) Het spel van Gerald

Zonlicht, stilte en een enorme vergissing

Een koppel gaat naar een afgelegen huis aan een meer. Hij wil het wat spannender maken en bindt haar vast aan het bed. Ze tolereert het, ternauwernood. Dan valt hij midden in een zin dood neer en ploft met zijn gezicht op de grond. Klassiek Gerald.

Nu zit Jessie vast. Letterlijk. Geen telefoon binnen handbereik, niemand in de buurt en de hond bekijkt haar been al alsof het een menu-item is. Naarmate de uren verstrijken, begint uitdroging op te treden en begint haar geest uit elkaar te vallen. Stemmen uit het verleden duiken op. En ook iets... anders.

Het is de hele tijd daglicht, wat het op de een of andere manier nog ondraaglijker maakt. Ze kan zich nergens verstoppen. Alleen zij, haar gedachten en een langzame mentale ontrafeling.

Oh, en wanneer de film besluit om voluit te gaan? Dan gaat hij echt los. Eén scène in het bijzonder is zo smerig, dat je je wilt afvragen waarom je überhaupt vingernagels hebt.

Waarom ten tweede: U hebt uw warming-up gehad. Nu begint het ongemak. Niet luid. Niet opzichtig. Gewoon een gestage afdaling in waanzin met een bijsmaakje van hondenbeten.

Opmerkingen over de inhoud: thema's over seksueel misbruik, hallucinaties, bloed, grafisch letsel, existentiële angst.

3) Niemand komt er levend uit

Doodlopende wegen, spookdromen en een pension dat je haat

Ambar probeert gewoon te overleven. Geen papieren, geen steunsysteem, vastzittend in een muf pension dat gerund wordt door mannen die doen alsof ze nog nooit van grenzen hebben gehoord. Dan worden de dingen vreemd. Heel vreemd.

Deuren gaan 's nachts open. Schaduwen bewegen de verkeerde kant op. En er woont zeker iets in de kelder. Maar Ambar gaat niet weg, omdat ze dat niet kan, zoals veel echte vrouwen in echte horror. Ze zit gevangen in het systeem en het bovennatuurlijke.

En net als u denkt dat u het doorhebt, wordt er in de derde akte een wezen onthuld dat zo vreemd is dat het de film bijna breekt - op de beste manier.

Waarom de derde: Hier beginnen de lijnen van de binge te vervagen. U bent moe, onrustig en nu wordt het echt surrealistisch.

Opmerkingen over de inhoud: angst voor immigranten zonder papieren, spookbeelden, plotseling geweld, enge mannen, enge architectuur.

4) Bezwering

Vervloekingen, sektes en een camera waarvan u wilt dat hij stopt met draaien

Found footage fans, welkom in uw nachtmerrie. Incantation is de best verdienende horrorfilm in de geschiedenis van Taiwan, en als u hem eenmaal hebt gezien, zult u begrijpen waarom. Het gaat niet alleen over een vloek; het gaat over wat je per ongeluk binnenhaalt als je op zoek gaat naar inhoud.

Li Ronan brak zes jaar geleden de regels. Nu probeert ze haar dochter te beschermen tegen de gevolgen, terwijl ze alles op camera vastlegt. Terwijl u kijkt, begint u te beseffen dat dit niet zomaar een film is. Het maakt deel uit van de vloek. Het trekt u mee, vraagt u om mee te zingen. Dat doet u ook. Dan zult u wensen dat u dat niet had gedaan.

De montage is grillig. Het tempo is chaotisch. Dat is allemaal opzettelijk. Deze film geeft niet om comfort. Hij is er om u te straffen voor het kijken.

Waarom vierde: Dit is de overgang van eng naar verontrustend. Na deze film zult u misschien niet meer slapen. En als u dat wel doet, veel succes met niet in haperingen dromen.

Opmerkingen over de inhoud: in gevaar brengen van kinderen, sektegedrag, bezetenheid, ritueel gezang, oogtrauma.

5) Verónica

Slaapverlamming ontmoet pure nachtmerriebrandstof

Iedereen herinnert zich Verónica als de "Spaanse horror die zo eng was dat mensen hem halverwege moesten uitzetten" Dat is misschien een beetje dramatisch, maar deze is wel anders. Het is gebaseerd op een echt politierapport uit Madrid begin jaren '90. En in tegenstelling tot de meeste "gebaseerd op waargebeurde verhalen" is deze wel raak.

Na een séance die verkeerd afliep tijdens een zonsverduistering - want het moest natuurlijk wel een zonsverduistering zijn - neemt Verónica iets mee terug. Het volgt haar naar huis. Houdt haar in de gaten. Verstopt zich in het volle zicht. En naarmate de hallucinaties sterker worden, neemt ook het gevoel van hulpeloosheid toe. De volwassenen geloven haar niet. De kinderen zijn bang. En u balt uw vuisten voordat het voorbij is.

De sfeer zit er dagenlang in, maar het is het laatste derde deel waar de sfeer blijft hangen en niet meer loslaat. U schreeuwt niet omdat u geschrokken bent. U schreeuwt omdat u voelt wat zij voelt.

Waarom het laatste: Het is de emotionele climax en het meest intens. U bent al zo ver gekomen. Tijd om te zien of uw zenuwen het houden.

Opmerkingen over de inhoud: dood, demonen, controleverlies, realistische angst, extreem harde geluiden.

De uitdaging geprobeerd? Moest u vroegtijdig afhaken, of heeft u het helemaal gered? Laat ons in de reacties weten welke film u heeft geprobeerd en hoe het horrorweekend is verlopen. Laten we eens kijken wie er dapperder is dan de rest.

Ook als u suggesties heeft voor horrorfilms die u wilt bijdragen, kunt u die hieronder in de comments kwijt.

Beschikbaarheid:

Niet al deze films zijn gegarandeerd in elk land beschikbaar. Als een film niet beschikbaar is in uw regio, raden we u aan om de films te bekijken die wel beschikbaar zijn. Controleer altijd uw lokale Netflix-catalogus voordat u popcorn pakt.