Na 200 jaar slaagt Webb erin om de extra hete centrale ster van Caldwell 69 in beeld te brengen
NGC 6302 is een planetaire nevel op 3400 lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Scorpius. Hij werd in 1826 (bijna 200 jaar geleden) ontdekt door William Herschel met een kleine telescoop. Hij heeft twee lobben die op vlindervleugels lijken. De nevel heeft ook een dikke stofband in het midden. Deze band maakt het moeilijk om de centrale ster van de nevel te zien.
Maar Webb heeft zijn Mid-Infrarood Instrument (MIRI) gebruikt om meer details over dat complexe centrum te geven. De telescoop voerde deze waarneming uit in de integraalveldmodus, waarbij een camera wordt gecombineerd met een spectrograaf om meerdere beelden in verschillende golflengten te krijgen.
De waarneming van Webb was in staat om de locatie van de centrale ster van de nevel te detecteren - iets wat nog niet eerder is gedaan. De ster heeft een temperatuur van 220.000 Kelvin. Daarmee is het een van de heetste van alle bekende centrale sterren in een planetaire nevel in het Melkwegstelsel.
Webb ontrafelde ook de componenten van de stofband die de centrale ster bedekt. Het onthulde dat deze band kristallijn silicaat zoals kwarts en relatief grote stofkorrels bevat. De stofkorrels zijn ongeveer een miljoenste meter groot.
De chemische activiteit buiten de centrale stofband is ook interessant. Webb heeft met name straalstromen van ijzer en nikkel ontdekt die in tegengestelde richting van de centrale ster naar buiten stromen. Het onderzoeksteam dat deze waarneming analyseert, heeft ook licht gedetecteerd dat afkomstig was van polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's). De detectie van PAK's in een zuurstofrijke planetaire nevel zal wetenschappers helpen beter te begrijpen hoe deze moleculen worden gevormd.
Het onderzoeksteam combineerde de waarneming van Webb met gegevens van de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array om deze ontdekkingen te doen.
