Lilo & Stitch live-action remake is niet perfect, maar misschien wel de eerste die er toe doet

Een remake met iets te bewijzen

Dit is geen filmrecensie. Dit is een redactioneel overzicht gebaseerd op observatie; een poging om Lilo & Stitch (2025) in te passen in het bredere patroon van de live-actiestrategie van Disney in het afgelopen decennium. Terwijl de remake vermoeidheid blijft toenemenslaagt deze nieuwste remake erin om door het lawaai heen te breken; niet door luider, maar door stiller te zijn.

De film ging op 23 mei 2025 in de bioscoop open, met minder marketingfanfare dan veel van zijn voorgangers. Dat heeft misschien in zijn voordeel gewerkt. In plaats van spektakel te beloven, levert hij karakter. En in plaats van te veel te corrigeren, wordt het juist beter. Het resultaat is een van Disney's meest emotioneel samenhangende live-action adaptaties in jaren.

Van renaissance tot herhaling

Tussen 1989 en 1999 bracht Disney tien originele tekenfilms uit; films als De Kleine Zeemeermin, De Leeuwenkoning en Mulan. Dit waren niet alleen commerciële hits; ze hielpen een generatie te definiëren. Sinds Assepoester uit 2015 is de focus echter verschoven. Remakes werden het kernproduct; sindsdien zit de pijplijn vol.

Sommige titels waren commercieel succesvol. Aladdin en The Jungle Book deden het goed aan de kassa. Titels zoals Pinocchio (2022) en Peter Pan & Wendy kwamen en gingen met weinig impact; ze trokken weinig discussie en verloren snel aan relevantie. Zelfs spraakmakende films als De Kleine Zeemeermin (2023) hadden moeite om het culturele moment te pakken te krijgen.

De grootste mislukking was Sneeuwwitje (2025). De film werd vanaf het begin omgeven door controverse en kreeg te maken met tegenwerking over de casting; de berichtgeving was onduidelijk en de toon inconsistent. De uiteindelijke release veranderde weinig aan de publieke opinie. De film presteerde ondermaats aan de kassa en verdween al snel uit de trending hitlijsten van Disney+.

Intieme momenten boven grote momenten

Lilo & Stitch volgt niet de uitgebreide aanpak van Sneeuwwitje, maar neemt een meer ingetogen route; het verhaal blijft intiem en karaktergedreven. Het is niet afhankelijk van groot spektakel of geforceerde heruitvinding. Hawaï wordt gepresenteerd als een plaats waar mensen leven, niet alleen als een filmisch decor. Visuele details en subtiele culturele verwijzingen zorgen ervoor dat de film geaard aanvoelt in plaats van kunstmatig versterkt.

In het hart van de film blijven Lilo, Nani en Stitch centraal staan in het verhaal. De schrijfstijl vermijdt de verleiding om hun rollen te moderniseren tot vereenvoudigde of overdreven archetypes. Nani is gespannen maar gelaagd; Lilo is vreemd, maar nooit gereduceerd tot een karikatuur. Stitch, weergegeven door een praktische en digitale hybride, behoudt zijn chaotische charme zonder een visuele gimmick te worden.

De toon is gematigd. Dialogen voelen natuurlijk en ingetogen aan. Thema's zoals verdriet, isolatie en de betekenis van familie ontvouwen zich organisch; niets voelt overuitgelegd of geforceerd.

De cijfers spreken voor zich

Terwijl de kritische ontvangst rond de 70% lag op op Rotten Tomatoeswaren de reacties van het publiek aanzienlijk positiever. De kijkcijfers op Rotten Tomatoes liggen tussen de 93% en 94%; kijkers benadrukken vaak de evenwichtige toon, het effectieve tempo en de doordachte casting van de film. Volgens PostTrak reageerde 90% van de ondervraagde kijkers positief en 81% zei dat ze de film aan anderen zouden aanbevelen.

Deze cijfers werden weerspiegeld aan de kassa. De film opende met 183 miljoen dollar in eigen land tijdens de eerste vier dagen en passeerde de grens van 1 miljard dollar halverwege juli. In een omgeving waar veel Disney-remakes ondermaats presteren, heeft Lilo & Stitch duidelijk de trend omgebogen.

Het online discours volgde dit voorbeeld. De reacties van kijkers op Reddit, X en YouTube waren beduidend minder gepolariseerd dan in de afgelopen jaren. Er was veel lof voor de Stitch-effecten, de casting van Lilo en Nani en de beslissing om het simpel te houden.

Streamingplannen en releasetijdlijn

Lilo & Stitch blijft op het moment van schrijven exclusief voor de bioscopen. Premium VOD beschikbaarheid begint op 22 juli 2025. Hoewel Disney niet officieel een Disney+ releasedatum heeft aangekondigd, suggereert de typische post-theatrical window dat de film eind augustus of begin september 2025 op het platform zal verschijnen.

De strategie weerspiegelt het recente patroon van Disney; het momentum in de bioscoop laten pieken voordat er gebruik wordt gemaakt van streaming om een breder publiek te bereiken.

Niet zonder fouten

De film is niet zonder tekortkomingen. De tweede akte voelt wat gehaast aan; sommige verhaallijnen worden gecomprimeerd om de vaart erin te houden. Bepaalde nevenpersonages worden te weinig gebruikt en momenten die meer emotionele impact hadden kunnen hebben, worden een beetje te netjes opgelost.

Deze problemen zijn echter van ondergeschikt belang in de context van recente Disney-remakes. Het verhaal is samenhangend; de personages zijn consistent; de toon glijdt nooit af naar zelf-parodie. En nog belangrijker, de film voelt niet aan alsof hij door een commissie is gemaakt.

Een kleine stap naar iets beters

Met Hercules, Moana en Bambi nog in ontwikkeling zal Disney de remake-formule niet snel opgeven. Maar Lilo & Stitch laat zien dat deze projecten geen holle exercities hoeven te zijn. Als een studio ervoor kiest om een stapje terug te doen; om te vertrouwen op zijn materiaal; om zich te richten op emotionele helderheid in plaats van spektakel, dan is dat te zien.

Of dit een strategiewijziging wordt of een uitzondering blijft, is onmogelijk te zeggen. Voorlopig onderscheidt Lilo & Stitch zich. Het vertelt zijn verhaal netjes, respectvol en met net genoeg hart om er toe te doen. Dat alleen al maakt het de moeite waard om aandacht aan te besteden.