De plastic gezondheidscrisis maakt een verdrag dringend noodzakelijk terwijl de industrie tegenwerkt

Een groeiend aantal medische onderzoeken op bevestigt dat plastic een reeks schadelijke chemicaliën afgeeft - zoals ftalaten, bisfenolen en PFAS - die hormonen, stofwisseling, vruchtbaarheid en neurologische ontwikkeling verstoren. De Minderoo-Monaco Commissie schat de totale gezondheidsgerelateerde kosten van plasticvervuiling op 15 biljoen US dollar, met vermelding van de ziektelast op lange termijn en de toxiciteit voor generaties. Wetenschappers stellen dat de huidige blootstellingsniveaus, vooral bij kinderen en kwetsbare bevolkingsgroepen, onaanvaardbaar zijn.

De Verenigde Naties zijn bezig met het opstellen van een Wereldwijd Kunststoffenverdrag om deze risico's aan te pakken door middel van directe productielimieten en internationale verboden op giftige stoffen. Volksgezondheidsdeskundigen, medische verenigingen en NGO's roepen op tot snelle, afdwingbare maatregelen en waarschuwen dat de gezondheidscrisis sneller escaleert dan milieuregelgevers kunnen reageren. Ze benadrukken dat recyclinginitiatieven niet genoeg zijn; systematische verminderingen van de plasticproductie zijn essentieel.

Ondanks de medische consensus blijven bedrijfslobbyisten die de petrochemische industrie en de verpakkingsindustrie vertegenwoordigen zich ertegen verzetten. Door vrijwillige overeenkomsten te promoten en onbewezen oplossingen zoals chemische recycling, proberen organisaties zoals de American Chemistry Council zinvolle actie te vertragen. Zonder sterke handhaving dreigt het verdrag de zoveelste mislukte belofte te worden, terwijl de gevolgen van niets doen voor de gezondheid zich blijven opstapelen.