0.2 milligram voor de energierevolutie: Nieuw record in de JET kernfusiereactor

De onderzoekers van de Joint European Torus (JET), die werkt volgens het concept van magnetische fusie, waren in staat om 69 megajoule energie op te wekken uit 0,2 milligram brandstof.

Als bijproduct van de laatste experimenten in het Europese gezamenlijke project werd een wereldrecord gevestigd voor de energieopbrengst in een kernfusiereactor. Twee jaar eerder werd 59 megajoule geproduceerd met dezelfde hoeveelheid brandstof.

De hoeveelheid klinkt groter dan ze is. Het komt ongeveer overeen met de hoeveelheid elektriciteit die een vrijstaand huis in twee dagen verbruikt. Het zou misschien een kamer een dag lang kunnen verwarmen - maar zoals reeds vermeld, met 0,2 milligram.

Dit betekent dat het mengsel van deuterium en tritium, beide isotopen van waterstof, het energie-equivalent van 2 kilogram bruinkool bevat.

Het wereldwijde verbruik van bruinkool en steenkool werd geschat op 8,3 miljard ton in 2022. Dat is een bijna onvoorstelbare hoeveelheid. Alles bij elkaar gegoten zou dat gelijk staan aan een kubus met een randlengte van 1,3 mijl - elk jaar.

Daarentegen zouden we slechts iets minder dan 800 ton van de brandstof voor kernfusie nodig hebben om aan dezelfde wereldwijde vraag naar energie te voldoen. Bij dezelfde dichtheid zou dat neerkomen op een kubus met een randlengte van 10 meter!

Het is dan ook geen verrassing dat de wereldwijde reserves van deuterium en tritium, die eerst uit een lithiumisotoop gewonnen moeten worden, volgens de voorspellingen 1000 jaar meegaan.

Er is nog een lange weg te gaan

Om het plasma te genereren dat bij JET met succes werd gesmolten, moest echter vele malen meer energie worden verbruikt. En dan hebben we het nog niet eens over de winning van de brandstof, waarbij kolen, olie en uranium niet bepaald op de hoek van de straat liggen.

De fusiereactor in Culham, Zuid-Engeland, is gewoon te klein en kan maar een beperkte hoeveelheid plasma per keer produceren.

Dit gaat veranderen met de ingebruikname van ITER (Latijn voor "de weg"). Volgens het huidige ontwerp en gebaseerd op de vele kernfusie-experimenten wereldwijd, zal voor het eerst een energieoverschot haalbaar zijn.

Maar niet in de nabije toekomst: de planning en bouw zijn in volle gang, maar zelfs een vage datum voor het uiteindelijke startsein kan nog niet gegeven worden.