Wetenschappers registreren het eerste stervende menselijke brein: Dit is wat ze hebben gevonden en wat het zou kunnen betekenen voor het bewustzijn

Voor de allereerste keer legden neurowetenschappers de hersenactiviteit van een stervend mens in die laatste stadia vast. De gebeurtenis toonde een laatste uitbarsting van gecoördineerde neurale oscillaties die fenomenen als "levensherinnering" en bijna-doodervaringen zouden kunnen verklaren.

Volgens een artikel op Frontiers in Aging Neuroscience over de gebeurtenis, was dit het eerste empirische bewijs dat de hersenen actief en georganiseerd blijven, zelfs na een hartstilstand. Een team onderzoekers onder leiding van Dr. Ajmal Zemmar van de Universiteit van Louisville nam 900 seconden aan elektro-encefalogram (EEG) gegevens op van een 87-jarige patiënt die een fatale hartaanval kreeg tijdens epilepsiebewaking. Dit is wat de opname onthulde.

Gamma golven en georganiseerde activiteit na hartstilstand

Analyse van de EEG-gegevens liet een opvallend patroon zien. Een stijging van de hoogfrequente hersengolven die verband houden met het ophalen van herinneringen, perceptie en bewustzijn werden zowel direct voor als na het stoppen van het hart van de patiënt waargenomen.

Deze uitbarstingen in hersengolven, ook wel gamma-oscillaties genoemd, werden gevolgd door activiteit in de delta-, theta-, alfa- en bètafrequentiebanden. Wetenschappers denken dat dit zou kunnen betekenen dat er gesynchroniseerde communicatie tussen hersengebieden plaatsvindt, zelfs als de bloedsomloop stopt.

Deze patronen komen meestal naar boven wanneer de hersenen informatie coderen of zich herinneren, wat de mogelijkheid oproept dat de hersenen kortstondig levensgebeurtenissen herhalen wanneer de zuurstof- en glucosetoevoer afneemt. "Door oscillaties op te wekken die betrokken zijn bij het ophalen van herinneringen, spelen de hersenen mogelijk een laatste herinnering van belangrijke levensgebeurtenissen af," legt Zemmar uit.

Implicaties voor neurowetenschappen en geneeskunde aan het einde van het leven

Hoewel dit een uniek geval is van een patiënt met voorafgaand hersentrauma, stelt het toch enkele lang gekoesterde veronderstellingen over wanneer het bewustzijn echt eindigt, op de proef. Als de hersenen gecoördineerde activiteit kunnen behouden na een hartstilstand, dan moet wat bekend staat als het tijdstip van overlijden misschien opnieuw worden geëvalueerd. Ook protocollen voor orgaandonatie moeten heroverwogen worden.

De bevindingen suggereren dat er een neurobiologische reden is voor bijna-doodervaringen, waarbij mensen zich levendige herinneringen herinneren en een verhoogd bewustzijn krijgen na de klinische dood.

Hoewel er meer gegevens nodig zijn om concrete conclusies te trekken, geeft dit onderzoek meer inzicht in de elektrische beweging van stervende hersenen. Het opent nieuwe redenen voor het bestuderen van het menselijk bewustzijn en de overgang tussen leven en dood.