Astronomen ontdekken voor het eerst een ster die twee keer is geëxplodeerd

Vanaf de oerknal tot op de dag van vandaag heeft het heelal vele dramatische veranderingen ondergaan. Zo zijn er supernova's, explosies van sterren. Astronomen hebben onlangs voor het eerst een ster ontdekt die twee keer is geëxplodeerd.

Om dit te begrijpen, is het belangrijk om te weten dat er twee soorten supernova'sdie gedefinieerd worden aan de hand van de aard van de ster en het mechanisme dat de explosie teweegbrengt. Ten eerste zijn er type Ia supernova's, die ontstaan uit een binair systeem waarin een witte dwerg materie van een nabije ster opzuigt totdat deze de Chandrasekhar-limiet bereikt (ongeveer 1,4 keer de massa van de Zon). Wanneer dit stadium wordt overschreden, ontstaat er instabiliteit en een krachtige explosie.

Ten tweede ontstaan Type II-supernovae wanneer de kern van de gastheerster zijn eigen zwaartekracht niet langer kan dragen, wat een plotselinge ineenstorting en een titanische explosie veroorzaakt. Dit gebeurt meestal nadat de ster al zijn brandstof heeft verbruikt.

Deze ontdekking is een type Ia supernova op 160.000 lichtjaar afstand, die werd waargenomen met de Very Large Telescope. De naam SNR 0509-67.5moet de explosie ongeveer drie eeuwen geleden hebben plaatsgevonden in het sterrenbeeld Dorado in de Grote Magelhaense Wolk.

De wetenschappers die hun studie in het tijdschrift Nature Astronomy publiceerden, gaan dieper in op de details leggen uit dat de eerste explosie werd veroorzaakt door een ophoping van helium rond de witte dwerg, die een schokgolf rond de ster veroorzaakte. Vervolgens onderging de hele ster een krachtige explosie in het centrum.

De huidige modellen houden echter geen rekening met een ster, zoals een Type Ia supernova, die explodeert voordat de Chandrasekhar-limiet is bereikt. In dit geval vond de explosie echter ruim voor deze limiet plaats, waardoor astronomen over de hele wereld die zich met dit onderwerp bezighouden, grote interesse kregen. SNR 0509-67.5 zou dus wel eens een belangrijk studieobject kunnen worden, vooral om supernovae en hun gevolgen in het heelal beter te begrijpen.